بررسی سلامت قطعات الکترونیکی در هنگام تعمیر

اگر شما در خط تعمیر الکترونیکی هستید، می دانید که چک کردن قطعات الکترونیک در تابلوهای الکترونیکی می تواند زمان زیادی را صرف کند، مخصوصا اگر شما روش کوتاهی را برای تست آن نمی دانید. بسیاری از ما هنگام شروع در زمینه تعمیرات الکترونیکی، هر یک از قطعات الکترونیک را به صورت جداگانه حذف می کنیم. این روش مناسب برای آزمایش اجزای الکترونیکی است، اما بسیار وقت گیر است. به عنوان مثال، اگر قبلا تایید کرده اید که بخش برق منبع اصلی مشکل در تجهیزات الکترونیکی است، شما می توانید در این بخش تمام قطعات الکترونیک را حدود 30-45 دقیقه وقت صرف کنید تا بررسی کنید . اما برای برخی از تکنسین های ارشد و یا با تجربه تعمیر، آنها می توانند تمام قطعات الکترونیک را در کمتر از 15 دقیقه به صورت دقیق بررسی کنند! جالب است بدانید، این تقریبا نصف همان زمان برای چک کردن آنها بود. این یک تفاوت بزرگ در رابطه با کارایی تجهیزات است که می توانید در یک روز تعمیر کنید. به عبارت دیگر، اگر شما می توانید یک مشکل را سریع حل کنید، در واقع می توانید تجهیزات بیشتری را در یک روز تعمیر یا تولید کنید و سود بیشتری به دست آورید. آیا نمیخواهید برتر باشید!!! اگر شما بتوانید مهارت های فوق العاده تکنولوژی را داشته باشید؟ یا شما ممکن است بپرسید "آیا راهی وجود دارد که در واقع روند تست قطعات الکترونیک را قطع کند و همزمان نتیجه دقیق ارائه دهد؟ بله، در این مقاله قصد دارم به شما نشان دهم چگونه می توانید فرایند تست قطعات الکترونیک را تسریع کنید. بیا شروع کنیم! ابتدا با مقاومت شروع می کنیم. به طور معمول، راه حلی برای آزمایش یک مقاومت، از بین بردن لحیم است و سپس با مولتی متر دیجیتال اندازه گیری شود (لطفا از آنالوگ استفاده نکنید زیرا به شما خواندن دقیق را نشان نمی دهد). آیا می دانید که در واقع می توانید یک مقاومت را در حالی که هنوز روی برد است بررسی کنید؟ این درست است به ویژه هنگامی که ولتاژ آزمون خروجی از مالتب متر دیجیتال شما کمتر از 0.6 ولت است، زیرا نیمه هادی های اطراف مانند ترانزیستورها، دیودها و مدارهای مجتمع (IC) را منجر نمی شود. اگر بیش از 0.6 ولت باشد، ممکن است نتیجه دقیق نگرفته باشید زیرا مالتی متر شما نیمه هادی های اطراف را منهدم کرده است. چیز دیگری که شما باید بدانید این است که اگر مقاومتی که شما در حال چک آن هستید موازی با مقاومت دیگری باشد، شما نتیجه دقیقی را مورد مشاهده نخواهید داست. مقاومت به عنوان مثال، فرض کنید که شما یک مقاومت 470 اهم را روی برد بررسی می کنید و اندازه گیری شما بالای 200 اهم است، به این معنی که مقاومت می تواند با مقاومت دیگری در اطراف آن موازی یا (back circuit) باشد. اگر 0 اهم دریافت کنید، این بسیار واضح است که مقاومت در مدار باز است. اگر 2.2 مگا اهم را دریافت کنید چه؟ این مقاومت یا باز است یا افزایش یافته است. اجزای مدار دیگر نمی توانند ارزش یک مقاومت را افزایش دهند؛ هر back circuit تنها می تواند مقاومت پایین تر بخواند! دیود نوری دیودهای LED یا LED برای بررسی بسیار ساده است.  فقط  کاوشگرآنالوگ خود را به پین های LED وصل کنید و متر خود را به X1 اهم تنظیم کنید. اگر هیچ نور از LED وجود ندارد، فقط قطب کاوشگر را تغییر دهید. شما می توانید LED را در حالی که هنوز در مدار باشد بررسی کنید آی سی تنظیم کننده ولتاژ نمی تواند با مولتی متر برد را چک کردن به دلیل اینکه که یک IC است (که دارای اجزای بسیاری داخل آن است). شما باید تجهیزات را روشن کنید و ولتاژ خروجی DC از تنظیم کننده اختلاف سطح را بررسی کنید . ابتدا باید بدانید که کدام بخش های تنظیم کننده ولتاژ چیست؟ و سپس شما مشخصات ولتاژ ورودی و خروجی و پین ها  را را می خوانید و تعیین می کنید. به عنوان مثال، نوع کلی تنظیم کننده ولتاژ با تعداد قطعات مانند 7805، 7812، 7908 و غیره شروع می شود. از مشخصات شما متوجه میشوید که پین اول ورودی است ، پین 2 زمین و پین 3 خروجی است. اگر ولتاژ ورودی به تنظیم کننده ولتاژ وجود داشته باشد و ولتاژ خروجی نباشد و یا کم باشد، مشکلی که تنظیم کننده ولتاژ خود اشتباه است یا چیزی که در طول خط خروجی است که ولتاژ خروجی را کاهش می دهد.آیا شما میدانستید که تنظیم کننده ولتاژ میتواند پایین بیاید وقتی که کامل لود نشده باشد؟  از آنجا که تنظیم کننده ولتاژ به راحتی در دسترس و ارزان است، فقط آن را جایگزین کنید و تجهیزات را مجددا آزمایش کنید یا ولتاژ خروجی را دوباره بررسی کنید بسیاری از منبع تغذیه سوئیچ با استفاده از ترکیبی از یک FET قدرت و طراحی PWM IC برای تغییر ترانسفورماتور قدرت استفاده می کنند. هر زمان که خرابی برق (فیوز به طور کامل به رنگ تیره فرو ریزد) وجود دارد، همیشه فریب قدرت را فراموش کرده است. معمولا ما پروب سیاه را به X 1 اهم وصل می کنیم و آن را به پین مرکز (تخلیه) و پروب قرمز به دروازه و پین منبع قرار می دهیم. این همان راه است که ما می خواهیم HOT را روی برد بررسی کنیم. اگر یک خواندن وجود دارد، شانس بالا است که FET یک مدار کوتاه ایجاد کرده است. اما شما همچنین باید به یاد داشته باشید که یک رگولاتور کوتاه کوتاه ممکن است باعث شود که FET قدرت خواندن را داشته باشد وقتی که با آنالوگ در حالی که آن را هنوز روی برد چک کنید. اگر خواندن باز را بدست بیاورید، این به این معنا نیست که قدرت FET خوب است زیرا یک FET معیوب می تواند مدار باز باشد.نکته من به شما در اینجا این است که زمان خود را چک کردن FET روی برد (اگر FET کوتاه مدت و سپس شما می توانید فورا تشخیص اما چه اگر FET باز مدار؟) به دلیل آن است که دقیق نیست، شما هیچ انتخاب زمانی که می آید به آزمایش FET، شما فقط باید آن را از روی برد خارج کنید و آن را با دستگاه آنالوگ به X 10K اهم آزمایش کنید (به وب سایت www.electronicrepairguide.com مراجعه کنید به آزمایش FET). این نیز درست است اگر شما می خواهید FET را در مدار B + (FET + B +) و FET در مانیتور S-correction مدار بررسی کنید. چک کردن متغیر مقاومت (VR) در روی برد دقیقا به دلیل back circuit در کنار برخی از VR، کد مقاومت خود را به اندازه کوچک در پایین VR چاپ شده است. هنوز از مدار خارج کردن بهترین راه است و آن را با یک آنالوگ آزمایش می کند. هر یک از خواندن نامحدود می تواند به راحتی از پانل آنالوگ دیده می شود و با استفاده از متر دیجیتال مقایسه می شود. تست سیم پیچ یا کویل می تواند بر روی برد انجام شود بدون اینکه سیم پیچ از مدار مدار خارج شود. اگر کویل دارای حلقه های کمتر (کویل کوچک) باشد، ما فقط می توانیم آن را با عددی معمولی ما اندازه گیری کنیم. یک کویل کوچک درست مثل یک سیم یا بلوز است و به ندرت معیوب می شود، گرچه در آن مقدار ارزش القایی دارد. تست کویل هایی که ارزش القایی بزرگتری دارند مثل کویل B + که در مدار مانیتور استفاده می شود متفاوت از بررسی کویل های کوچک است. شما نمی توانید کویل های بزرگتری را با یک اهم متر اندازه گیری کنید، زیرا کویل های بزرگتر تمایل دارند که به طور داخلی در حال ایجاد اتصال کوتاه باشند که توسط یک متر معمولی قابل شناسایی نیست. متري که براي چک کردن کوئل بزرگتر استفاده ميکنم تستر پرواز ديک اسميث است. شما می توانید کویل ها را در حالی که هنوز در مدار هستند بررسی کنید. هنگامی که روش درست آزمایش کویل ها را می دانید، مطمئن هستم که طول نمی کشد تا هر سیم پیچ روی برد الکترونیکی اندازه گیری شود. بررسی ترانزیستور خروجی افقی بسیار آسان است و شما می توانید آن را روی برد بررسی کنید. متر آنالوگ خود را به X 1 اهم تنظیم کنید و پروب سیاه را به پین مرکزی (جمع کننده) HOT و پروب قرمز به پایه و امیتر قرار دهید. این نباید هیچ خواندگی را ثبت کند. اگر یک مشاهده وجود دارد، احتمالا HOT یک اتصال کوتاه ایجاد کرده است. همچنین باید دانست که اجزایی که به دیود تعدیل کننده، ترانسفورماتور پرواز، خازن ایمنی، اجزای مدار B + اشاره می کنند و اگر این قطعات کوتاه می شوند، این می تواند باعث می شود که دستگاه آنالوگ شما خواندن داشته باشد. برخی از HOT در برخی از طرح های مانیتور دشوار است برای باز کردن (شما باید کل کلبه به منظور باز کردن HOT) به منظور صرفه جویی در زمان به دنبال مثال بالا. همانطور که برای سیم پیچ اولیه ترانسفورماتور قدرت (SMPT) سوئیچ می کنید، شما نمی توانید با استفاده از متر اهم آن را دقیقا بررسی کنید، حتی اگر قبلا آن را از برد خارج کرده اید. شما می توانید آن را فقط با یک نوع خاص از کویل متر و یا تستر پرواز دیک اسمیت تست کنید. شما می توانید سیم پیچ اولیه SMPT را در برد بدون حذف آن با استفاده از تستر Flyback بررسی کنید. اگر هر اجزای مختلط در طرف اول (Fet قدرت) یا در طرف ثانویه (دیودهای خروجی ثانویه) وجود دارد، تستر Flowback خواندن مختصری را ثبت کرده و نوارهای LED روشن نخواهند شد. فقط با تستر Flyback بازی می کنید (اگر شما آن را داشته باشید) و من معتقدم که شما به سرعت متوجه خواهید شد که چگونه می تواند شما را سریع تست کنید. برخی از تکنسین ها از تستر پرواز گران تر مانند سنکورو LC 103 و آنالایزر القایی برای تست سیم پیچ اولیه SMPT استفاده می کنند. بررسی سوئیچ روشن / خاموش ساده ترین. فقط پروب های متر خود را به نقطه سوئیچ (فرض کنید که سوئیچ قدرت دارای 2 منجر) قرار داده و تنظیم متر اهم و یا تابع تابع پیوست. این باید مقاومت بسیار کم اهم را نشان دهد یا اگر از تابع پیوستگی استفاده می کنید، صدای بوق می شنود. شما می توانید این آزمون را حتی اگر سوئیچ قدرت هنوز در مدار است انجام دهید. شما همچنین می توانید از این روش برای آزمایش سوئیچ میکرو استفاده کنید IC Optoisolator یا optocoupler IC معمولا در بین منبع اولیه و ثانویه منبع تغذیه قرار می گیرد و می تواند حتی اگر IC هنوز روی برد باشد (شما می توانید این نوع IC را با مولتی متر خود آزمایش کنید). بعضی از قطعات معروف Optocoupler 4N25، 4N35، PC123 و غیره است. فقط یک پین در هر طرف (با فرض این optocoupler دارای 2 پین در هر طرف) optocoupler است. پین 1 و 2 نور LED و پین 3 و 4 فتو ترانزیستور جمع کننده و فرستنده است. دقت سنج آنالوگ خود را روی X10 k ohms در پین 1 و 2 هر دو قرار دهید و فقط باید یک خواندن داشته باشد (خواندن کم مقاومت). این دقیقا همان شیوه ای است که شما یک دیود معمولی را چک می کنید. اگر 2 بار خواندن را نشان می دهد احتمالا یک مدار کوتاه ایجاد کرده است. در حال حاضر پروب های خود را به پین 3 و 4 هر دو راه قرار دهید و دوباره آن را فقط یک خواندن را نشان می دهد (در این زمان خواندن مقاومت کمی بالاتر است). اگر شما دو بار خوانده اید، ترانزیستور داخلی ممکن است دارای اتصال کوتاه باشد. اگر می خواهید یک optocoupler که دارای 6 یا حتی 8 پین است اندازه گیری کنید، پیشنهاد می کنم که ابتدا اطلاعات خود را از اینترنت یا کتاب داده های نیمه هادی جستجو کنید. هنگامی که شما می دانید که اجزای داخلی سیم کشی هستند، از بهترین روش چک کردن برای آزمایش آنها به صورت جداگانه استفاده می کنید. به یاد داشته باشید، یک Optoisolator کوتاه می تواند قدرت کم، بدون قدرت و یا حتی قدرت چشمک زدن در حالت تغذیه سوئیچ قدرت.  

نوع جدیدی از بال که بطور چشمگیری پرواز را برای هواپیماهای کنترولی کوچک بهبود بخشیده.

نوع جدیدی از بال که بطور چشمگیری پرواز را برای هواپیماهای کنترولی کوچک بهبود بخشیده. تمام گونه های هواپیمای کنترولی بدون سرنشین در حال کوچکتر شدن هستند و با قیمت پایین عرضه میشوند. و این فوق العاده است. این مسئله باعث میشود تا آنها برای همه قابل دسترسی باشند و کاربردهای جدیدی را گسترش میدهند، بجای هواپیماهای کنترولی گرانتر (همانطور که میدانید)، خیلی بزرگ و گران. مشکل هواپیماهای کنترولی کوچک این است که باید مراقب پرئانه موتور ناکارآمد آنها بود و آنها را در معرض تند بادهایی مثل آشفتگی هوایی که از هدفهایی است که هواپیماها در نزدیکی آنها پرواز میکنند قرار میگیرند. متاسفانه، طراحی قابلیت جهندگی وطراح یکارایی، دو مقوله ی متفاوت هستند. بالهای کارآمد بلند و باریک هستند، و بالهای جهنده (بالارونده)کوتاه و تپل هستند. نمیتوان هر دو را باهم در یک زمان داشت ولی اشکالی ندارد، چون اگر بخواهید که بالهای بلند و باریک را برای وسایل میکروهواپیمایی (اریال)(MAVS)بسازید، احتمالاً خیلی سریع آنها را میگیرند ،چون بالهای بسیار محکمی هستند. در مقاله ای که این هفته در مجله غلم و روباتیک منتشر شد،محققانی از دانشگاه برون و اِپِل، بالهای جدیدی را طراحی کرده اند که توانایی اجرای هر دوی پرواز کارآمد در ارتفاع بالا و مقاومت در برابر آشفتگی هوایی را در یک زمان دارا هستند . این MAV صد گرمی طرح اولیه کهاز این طرح بال استفاده میکند میتواند سه ساعت پرواز کند، که جهار برابر طولانی تر ازهواپیماهای کنترولی مشابهش با بالهای متداول است و چطور آنها با چنین طرح بالی که ارائه دهنده چنین پیشرفت بزرگی است مطرح شدند؟خوب، آنها این کار را نکردند، این اید از پرنگان دزدیدند. اجسام آیرودینامیکی متداول زمانی خوب کار می کنند که جریان هوا روی بال بچسبد، چند برابر زمانی که به بال میچسبد. زمانی که جریان هوا از سطح بال جسم آیرودینامیکی جدا میشود، باعث میشود یاعث ایجاد آشفتگیهایی بر روی بال میشود و بالا رفتن را از دست میدهد. بالهای هواپینا درگیر تمام انواع حیله ها در کم کردن آشفتگی جدا شدن هستند، مثل هدایت انباط لبه وژنراتورهای جریان گردابی. جریان جدا شدن میتواند باعث تغییرات سریعی در بلند شدن،از دست دادن کنترل و واماندگی شود. جریان جدا شدن خوب نیست. برای حشرات بزگ وپرندگان کوچک، اگرچه ،جریان جدا شدن فقط بستگی به آن دارد. در حقیقت بسیاری از پرندگان دارای اشکال بالی هستند که بطور خاص طوری طراحی شده که باعث میشود جریان حدا شدن درست در به اصلی بالها اتفاق میافتد. اگرچه جریان جدا شدن بد است پس چرا آن را میخواهند؟ به نظر میرسد که جریان جدا شدن بیشتر برای جدا شدن اجسام آیرودینامیکی قدیمی بوده در حالب که میتواند برای اداره کردن بطور غیر قابل پیش بینی و مشکل باشد. ولی اگر طراحی بال را در مورد جریان جدا شدن قرار بدهی، کنترل قسمتی که این مسئله اتفاق میافتد وچگونگی ایجاد جریان بر روی بالها تحت کنترل قرل قرار میگیرند. مسائل خیلی هم بد نخواهد بود. در حقیقت همه چیز تقریباً خوب پیش خواهد رفت، زمانی که اغلب بالهای شما دائم در آشفتگی اجسام آیرودینامیکی قرار میگیرند، در مقابل دیگر آ شفتگی های هوایی مقاوم باشند طوری MAVشما ممکن است در آنها پرواز کند.که مشکل بزرگی برای پروانه ی موتورهای کوچک بیرونی هستند. در نشان دهنده MAV که بوسیله محققان ساخته شده اند، بال (SFA، برای جریان جسم آیرودینامیکی جدا شده)کاملاً تخت هستند، مثل یک تخته چند لایه، و جلوی چهارگوش باعث جدا شدن جریان درست در لبه ی مقدم بالاست. در اینجا هوایی از جریان جدا شده آشفته بر روی نیمه جلویی بال است بعد منحنی باله ی هواپیما که متصل به لبه ی فرار بال است که جریان هوا را دوباره به عقب هدایت میکند جایی که هوا بر روی صفحه حرکت میکند و سرعت را برای عبور از روی باله هواپیما سرعت میبخشد. شاید متوجه شده باشید که در اینجا فضایی بر روی چهل درصد بال وجود دارد. جایی که جریان هوا جدا میشود(که حباب جدایی نامیده میشود)،که بازده بلند شدن را در آن بخش از بال کاهش میدهد. به این معنا که حداکثر بازده آیرودینامیکی SFA تا حدودی کمتر از جسم های آیرودینامیکی متداولی است که میتوانید داشته باشید، در جایی که از حباب های جدایی اجتناب شده وبیشتر بالها باعث تولید نیروی بالابرنده میشوند. اگرچه ، طرح SFA بیشتر از تزکیب آن برای نسبت ابعاد بال آن است. نسبت طول بال به پهنای بال ،نسبت ابعاد پایین بالها کوتااه و تپل است. در حالی که نسبت ابعاد بالای بالها، بلند و باریک است، هرچه نسبت بعاد بالاتر باشد بازده بال بیشتر خواهد بود. SFA MAV دارای بالهایی با نسبت ابعاد شش است درحالی که MAV هایی با ابعاد مشابه دارای بالهایی با نسبتهای بین یک و دو و نیم است. در حالی که نسبت بلند کردن با نسبت ابعاد افزایش پیدا میکند، که باعث تفاوت بسیار زیادی در بازده دارد. در کل، ترجیح میدهید که آن بخش از نسبت ابعاد بالای کم حرف را در MAV ها ببینید .،چرا که از لحاظ ساختاری تحمل بالهای بلند و باریک با نسبت ابعاد بالا به طرح های کوچک و سخت است ولی از آنجا که SFA MAV هیچ کاربردی برای آیرودینامیکهای متداول در بالهای محصور شده قدیمی ندارد، این مدل فقط از بالهایی با نسبت ابعاد بالاست که برای تحمل بالها بقدری ضخیم هستند، این مسئله باعث فوائد دیگری نیز هست. بالهای ضخیم میتوانند پر از باتری شوند، وبا این باتری ها(و دیگر ظرفیت های ترابری) در بالها دیگر نیازی به پر کردن در بدنه هواپیما نیست. بوسیله MAV که اصولا تمام بالها است، پزوانه جلویی باعث سرعت بیشتر جریان هوا بطور مستقیم است که به سمت بخش مرکزی بال میرود که بلند شدن را بیست تا سی درصد  تقویت میکند که این امر بسیار عالی است. چالش حرکت رو به جلو، همانطور که محققان میگویند، اینطور است که مدل های ابزاری اخیرا واقعا نمیتوانند از پس آیرودینامیک های ترکیبی در جریان جدا شده ی باد از بالها بربیایند. آنها آزمایش های بسیاری را در طونل باد انجام داده اند، ولی بالا بردن طراحی در این شیوه بسیار سخت است. هنوز، بنظر میرسد که پتانسیل اجراهای استوار و قابل پیشبینی حتی در آشفتگی های هوایی، بازده را افزایش میدهد و قادر به پر کردن دسته هایی برای حمل است که مستقیم در بالهای مورد علاقه گذاشت که میتوانند برای نسلهای بعدی وسایل هوایی میکرو(و نانو) بسیار بسیار مفید باشند.

روباتیک =>مکسار برنده قرارداد۱۴۲ میلیون دلاری عملیات روباتیک ناسا شد.

مکسار برنده قرارداد۱۴۲ میلیون دلاری عملیات روباتیک ناسا شد. اسپایدر (بطور رسمی سنجاقک)،در صف بازتابنده ماهواره در گروه درون مداری نشان داده خواهد شد.به نقل از مجله واشنگتن:تکنولوژیهای مکسار در ۳۱ ژانویه اعلام کردند که قرارداد۱۴۲ ملیون دلاری ناسا را برای نمایش دادن مونتاژ فضایی با استفاده از بازوی رباتیکی گرفته است.مکسار اعلام کرده است که این قرارداد را برای برنامه رباتیکی سنجاقک خواهد گرفت که در سال ۲۰۱۵ برای بررسیDARPA شروع شده است و آنرا باRestore_L(بازگرداننده L)جفت خواهند کرد،فضاپیمای سوختگیری که شرکت برای ناسا میسازد.سنجاقک که الان دوباره به ربات دکستروس زیربنایی فضا یا SPIDER نامگذاری شده است و در اواسط ۲۰۲۰ بر روی صفحه Restore_L پرتاب خواهد شد.ال تادروس(Al Tadros) سخنگوی مکسار در رابطه با زیر ساخت فضایی و فضای مدنی ، اعلام کرد که قرارداد ناسا ،منابع مالی SPIDER را تا تکمیل بعهده دارد. همچنین بیان کرد که ناسا منابع مالی را در رابطه با نمایش SPIDER با سازنده کمندهای نامحدود برای ساخت ۱۰ متر boom (بوم) در فضا تامین می کند تا به Restore_L بپیوندد.مکسار اعلام کرد که قرارداد اجرایی در مونتاژ مدار دیشهای بازتابنده چند آنتنی در یک جهت بازتابنده واحد باشد.ماهواره های ارتباطی از بازتابنده ها برای پرتوهای کانالهای تلویزیونی و اتصال اینترنتی برای مصرف کننده ها استفاده میکنند.همچنین گفت که نمایش SPIDER می تواند نشان بدهد که چطور مدارها و تلسکوپهای تجاری میتوانند لوازم جانبی را که اخیرا برای جا شدن درون راکت های حمل منصفانه بار در نظر گرفته شده اند، حمل کند. تادروس بیان میکند که ناسا، وسیله ای را که به سمت Restore_L پرتاب می شود را انتخاب خواهد کرد،که بوسیلهSPIDER تجهیز شده است. همچنین او این مورد را هم لغو کرده است که یک قالب زمانی پرتابی بخصوصی را در اواسط۲۰۲۰ اعلام کند. قبلا برنامه ریزی شده بود که Restore_L در سال ۲۰۲۲ پرتاب شود. مکسار، SPIDER را در محل تجهیزات خودش در پاسادنا در کالیفرنیا درست میکند.تادروس اعلام کرده است که مکسار تجربیات گذشته خودش را در ساخت بازوهای رباتیکی در برنامه های مارس ناسا بود را در ساخت SPIDER هم اعمال کند.به گفته مکسار تحقیقات مستقلی را برای SPIDER ارزیابی میکند و ارزش دیگر کارهای اجرایی در مرکز تکنولوژی رباتیک دانشگاه ویرجینیا در حدود ۲ میلیون دلار است.عملیات اولیه Restore_L سوختگیری Landsat 7 است، ماهواره مشاهداتی زمین به سمت مدار همزمان خورشیدی در آوریل ۱۹۹۹ پرتاب شده بود.نمایشهای تادروس و SPIDER می توانند شش ماه بعد از تکمیل عملیات سوختگیری Restore_L شروع بکار کنند. تاریخ نشر خبر 2020.01.31